เนื้อเพลง เนื้อเพลง ชีวิตนก – พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ – เพลงอินดี้

INTRO :

นกสู้ไม่ถอยไม่ท้อ แม้นานจะรอ

รอจนวันถึงเส้นชัย ถึงเหนื่อยถึงเพลียจะสู้ไป

ให้ทำอย่างไร เพราะใจมันมั่นเหลือเกิน

ใครสู้นกก็ยิ่งสู้ให้ใครได้รู้ นกจะเป็นศิลปินใหญ่

เป็นดาวดวงใหญ่ ใหญ่ ๆ ๆ ๆ กว่าใคร

ในหมู่ดาวของเมืองไทย

(ดนตรี)

แล้ววันนี้ใครก็ได้รู้ ได้มองได้ดูทุกซอกมุมของเมืองไทย

นกยืนบนภูที่สูงเสียว ขึ้นว่าเหนื่อยตัวเป็นเกลียว

ตอนหยัดยืนยิ่งไปใหญ่ เด็กหนุ่มเด็กสาวดาวดวงใหม่

อยากจะเบียดอยากจะยืน แทนที่ ๆ นกยืนอยู่

สู่รู้มากเข้าเป็นสืบรู้ ปอกเปลือกเปลือยนกออกดู

นกล่อนจ้อนกลางดวงไฟ

(ดนตรี)

ถ้าเมื่อไหร่นกเดินออกไป ไม่มีใคร ๆ เข้ามาห้อมล้อม

ความเคยมั่นใจสูญสลายพลัน

นกปากคอสั่นเที่ยวเดินถามใครต่อใคร

ว่านกยังดังยังหนึ่ง ผู้คนยังรักยังหลงที่สุดใช่ไหม
ใช่ไหม ใช่ไหม (เล็ก คาราบาว โซโล ฮ้า)

(ดนตรี) )

ความภาคภูมิใจที่นกรู้

ทุกชนชั้นต่างรักต่างหลงรักนกกว่าใคร ๆ

เห็นหน้านกต้องสบายใจ ต้องยิ้มอิ่มใจ

แล้วมีใครเห็นใจนกบ้าง

ถ้าสักวันนกตกลงจากฟ้า

ใครจะแลใครจะเหลียวดูนกบ้าง

เพราะความจริงไม่มีใดยืนนาน ไม่มีใดจีรัง

สูงสุดคืนสู่สามัญ

(ดนตรี)

ถ้าเมื่อไหร่นกตกลงไป นายห้างเหลือบไรที่เคยห้อมล้อม

จะถนอมรักนกอย่างที่เคยไหม

หรือทิ้งนกไปดั่งตัวอย่างที่ผ่านมา
คุณค่าค่อยหายตามอายุขัยอย่างใครต่อใคร
มากคนที่เห็นใช่ไหม ใช่ไหม ใช่ไหม ใช่มั้ยฮ้า

(ดนตรี)

นกยืนบนภูที่สูงเสียว ขึ้นว่าเหนื่อยตัวเป็นเกลียว

ตอนหยัดยืนยิ่งไปใหญ่ เด็กหนุ่มเด็กสาวดาวดวงใหม่

อยากจะเบียดอยากจะยืน แทนที่ ๆ นกยืนอยู่

เพราะความจริงไม่มีใดยืนนาน ไม่มีใดจีรัง

สูงสุดคืนสู่สามัญ

(ดนตรี)

ชีวิตนก……..

ชีวิตนก……..

สูงสุดคืนสู่สามัญ สามัญ สามัญ

สูงสุดคืนสู่สามัญ ไม่มีใดยืนนาน ไม่มีใดจีรัง

(ดนตรี)