เนื้อเพลง เจ็บหลายบ่หล่า – พอม อนุพงษ์

ลุกออกจากความหลัง จั๊กบาดแหน่หนา
หนีจากหม่องเจ้ากินน้ำตา แลงเซ้า
เขามีหยังดีอยู่หั่น น้องคือหมั่นคิดฮอดเขา
สิ่งตาน้อยเบิ่งคนฮักเจ้า อีหลีพี้แหม

เขามีแนวดิบดี ลืนอ้ายหม่องใด๋
น้องคือสิล้มสิตาย นำเขาแท้
มันบ่เกิ่งกันเด้หล่า เจ้าเป่งน้ำตาเขาบ่แคร์
ถิ่มเจ้าไปหาแหง่ กับแฟนคนใหม่

เจ็บหลายบ่น้อ เซาเถาะเซาคึดนำเขา
บ่อยากให้เจ้า ต้องเจ็บต้องเสียใจ
อ้ายสิเฮ็ด หน้าที่แทนเขา
ซอยไหง่ความเหงา ที่เจ้านั่งทับมันไว้
อย่าให้ความหมอง เข้ามาเต้นยองเจ้าคักหลาย
แงกหน้ามาเบิ่งอ้าย คนที่ฮักเจ้าหลายกว่าเขา

ลุกออกจากความเก่า จักบาดแหน่หนา
อ้ายสิซอยอุดฮูน้ำตา ของเจ้า
เจ็บหลายบ่หล่า เซาสาลุกมากินข้าว
บ่ต้องไปนั่งเลา นำเขาอีกแล้ว

เจ็บหลายบ่น้อ เซาเถาะเซาคึดนำเขา
บ่อยากให้เจ้า ต้องเจ็บต้องเสียใจ
อ้ายสิเฮ็ด หน้าที่แทนเขา
ซอยไหง่ความเหงา ที่เจ้านั่งทับมันไว้
อย่าให้ความหมอง เข้ามาเต้นยองเจ้าคักหลาย
แงกหน้ามาเบิ่งอ้าย คนที่ฮักเจ้าหลายกว่าเขา

ลุกออกจากความเก่า จักบาดแหน่หนา
อ้ายสิซอยอุดฮูน้ำตา ของเจ้า
เจ็บหลายบ่หล่า เซาสาลุกมากินข้าว
บ่ต้องไปนั่งเลา นำเขาอีกแล้ว

บ่ต้องไปนั่งเศร้า นำเขาอีกแล้ว