เนื้อเพลง อิสานจงเจริญ – คาราบาว (Carabao)

INTRO:/
             
	        		          		
	บ้านฉันนั้นศรีสะเกษ  อาณาเขตสุดชายแดนไทย
	                  	        	                
	ดินแดนที่มีบันได  ป่ายขึ้นไปยอดเขาพระวิหาร
	     		              	              
	ยังคงมีมนต์บันดาล  ให้เราลูกหลานเคารพบูชา
        		                   
บ้านฉันนั้นแดนอีสาน  ตำนานปู่สังกะสา
    	                 	      
พี่น้องเฮาเคยก้มหน้า  ทำนาทำสวนทำไร่
    				            
บัดนี้อิสานเปลี่ยนไป  หมู่เฮาหญิงชายต้องเร่ขายแรงงาน
SOLO:
       		    	             
บ้านฉันนั้นคือเผ่าชน  อดทนบึกบึนเป็นที่หนึ่ง
                  	       	        
สังคมได้พิงได้พึ่ง  พาแรงกายรับใช้ไปทั่ว
   		                      
อิสานท้องฟ้าสลัว  มืดมิดมัวและน่าสงสาร
	      	          
	ตำนานที่ยังทุกข์ยาก
	    	       
	ผู้คนอยู่อย่างลำบาก
	   	         
	พากันทอดทิ้งรกราก
	            		
	เราจะฝากอิสานไว้กับใคร
	         		
	คนอิสานบ่เคยแล้งน้ำใจ
			     
	ถ้าขาดเราไปแดนไทยสะเทือน
        		        	        
บ้านฉันนั้นยังดิ้นรน  บรรพชนอิสานนักสู้
                      	       	               
ศิลปะตกทอดเรียนรู้  เมืองครูหมอแคนหมอลำ
         			     	      
ปลอบใจกันเองในยามค่ำ  ล้อมลงร่ายรำอิสานจงเจริญ
SOLO:/
	      	          
	ตำนานที่ยังทุกข์ยาก
	   	       
	ผู้คนอยู่อย่างลำบาก	
	    	          
	พากันทอดทิ้งรกราก
	            	                   
	เราจะฝากอิสานไว้กับใคร
	          	               
	คนอิสานบ่เคยแล้งน้ำใจ
			      
	ถ้าขาดเราไปแดนไทยสะเทือน
       		        	          
บ้านฉันนั้นยังดิ้นรน  บรรพชนอิสานนักสู้
                       	      	               
ศิลปะตกทอดเรียนรู้  เมืองครูหมอแคนหมอลำ
                              	     	       
ปลอบใจกันเองในยามค่ำ  ล้อมลงร่ายรำอิสานจงเจริญ
SOLO: