เนื้อเพลง ลูกไก่ในกำมือเมือง – ปาน ธนพร แวกประยูร

(เพลงนี้มีการปรับสายลงครึ่งเสียงจากเทป)

INTRO :  

                                             
โดดเดี่ยวเดียวดาย  เหมือนเป็นลูกไก่เปียกฝน 
                                       
จากบ้านมาโดน เข้ามาผจญฝุ่นควันเมืองฟ้า
                                         
ความหวังเริ่มหมด ความฝันเริ่มลดลงตามเวลา
                                           
ปลายทางยังห่างไกลตา แต่ปีกอ่อนล้า ย่านบินบ่อไหว...

                          
ก้มหน้าทำดี ก็ยังมีแต่ปัญหา
                                   
ถูกเพื่อนนินทา เจ้านายก็ว่าเฮาบ่เอาไหน
                                        
แข่งขันทุกอย่าง รุมแทงข้างหลังด้วยหน้าจริงใจ
                                     
ตึกสูงใจต่ำจำไว้ ข้างนอกสุกใส ข้างในขึ้นรา

                                    
* บอกแม่ (พ่อ) เพิ่นไว้ เอาดีไม่ได้ไม่กลับ 
                            
   วันนี้ยอมรับ เบิ๊ดแฮงแข่งโชคชะตา...
                            
   พายุใจคน ลมฝนของความเย็นชา
                                             
   ทั้งหนาวทั้งเหงาอุรา ผู้สาวบ้านนาเจียนจะขาดใจ

                                                 
** โดดเดี่ยวเดียวดาย เหมือนเป็นลูกไก่เปียกฝน
                                   
     ลำบากลำบน บ่ฮู้สิทนได้โดนปานใด๋
                                              
     ความฝันเป็นหวัด ความจริงเร่งรัดให้ยอมปราชัย
                                             
    เมื่อบ้านตั้งหลักพักใจ ก่อนถูกบีบตาย ในกำมือเมือง..

    (ดนตรี)           

    (ซ้ำ * **)

    (ดนตรี)