เนื้อเพลง เนื้อเพลง ลาดตระเวน feat. Chin Chinawut – เพลงอินดี้

เพลง : ลาดตระเวน feat. Chin Chinawut
ศิลปิน : CDGuntee

สมชุดลายพราง แล้วเดินทางผมต้องไกลห่างจากบ้าน

และแม่เป็นไงบ้าง ผมสบายดี แต่ว่ามีคิดถึงบ้าน

หน้าที่ผมต้องทำอยู่ มีพี่น้องช่วยอยู่ข้างๆ อยู่

ปกป้องเนี้ย ประเทศกู จะต้องเจออะไรก็ยังไม่รู้

คืนนี้ต้องเดินลาดตระเวน

เพื่อปกป้องชายแดนไม่ให้ใครมาข้ามเขต

อาจมีคนขนยาเสพติด

เข้ามาในประเทศ

มันเลยเป็นสาเหตุ

อยู่ในป่ายามรัตติกาล

ได้แต่หวังในใจให้คืนนี้นั้นผ่าน

ผมจะช่วยคุณดูแลเอง

เหมือนผมเป็นรั้วของชาติ

ตอนผมนั้นลาดตระเวน

คืนที่มันมีแต่หมู่ดาว

จันทราที่เงียบเหงา

สะพายปืนและมาประทับตรงบ่า

ฉันยังไม่รู้ในเรื่องราว

ฉันอาจจะต้องปวดร้าว

และยังไม่รู้ว่าฉันจะเจออะไร

เพราะในตรงที่ฉันอยู่มันช่างแสนว่างเปล่า

มีเพียงแสงเบาๆ จากดวงดาวร้อยพัน

ใช่ คืนนี้มันเหน็บหนาว

ได้แต่ภาวนาว่าฉันต้องสู้ในยามที่ฉันลืมตา

เดินเข้าในป่าหยิบแม็กกาซีนเอาขึ้นมาใส่

ไม่อยากให้มีแม้คราบเขม่า

ไม่รู้ว่าจะต้องเจออะไรอะ

หยิบมีดเอาขึ้นมาฝ่า

ในป่าที่รก ในพงในไพร

และไม่อยากจะเหนี่ยวในกงไกร

ทำได้แต่เพียงเดินตรงไป

แต่ก็มีในบางนาที

ที่คิดถึงบ้านที่จากมานะ

ถ้าเจอศัตรูจะทำยังไง

ในใจก็ไม่อยากที่จะปะทะ

ถ้าศึกนี้ไม่ชนะ

และลมหายใจผมมันจะขาด

ฝากบอกพ่อกับแม่ที่บ้าน

ว่าลูกของท่าน เป็นรั้วของชาติ

คืนที่มันมีแต่หมู่ดาว

จันทราที่เงียบเหงา

สะพายปืนและมาประทับตรงบ่า

ฉันยังไม่รู้ในเรื่องราว

ฉันอาจจะต้องปวดร้าว

และยังไม่รู้ว่าฉันจะเจออะไร

เพราะในตรงที่ฉันอยู่มันช่างแสนว่างเปล่า

มีเพียงแสงเบาๆ จากดวงดาวร้อยพัน

ใช่ คืนนี้มันเหน็บหนาว

ได้แต่ภาวนาว่าฉันต้องสู้ในยามที่ฉันลืมตา

มันคงเป็นเสียงที่มาปลุกให้นายลืมตา

นายอาจจากไปแบบไม่คืนมา

ในป่า มันลับตา อาจต้องจากลา

เสียงนาฬิกาปลุกไม่ดังจากมือถือ

แต่มือถือปืนหนักก็ต้องฝืน

ในโสตประสาทที่มืดตื๊ดตื๊อ

แต่มันคือหน้าที่ที่ต้องยึดถือ

ตอนที่ห่ากระสุนมันขับเคลื่อนเข้า

คราบเลือดสาดเปรอะเปื้อนเป้า

พรุ่งนี้อาจไม่อยู่เล่าเรื่อง

เหลือเพียงน้ำตาที่เอ่อเคลือบเบ้า

ขอแค่คนทางนั้นน่ะปลอดภัย

เพราะว่าคนทางนี้ไม่ถอดใจ

หน้าที่ที่พวกเราทำไป เพื่อเธอ เพื่อไทย

คืนที่มันมีแต่หมู่ดาว

จันทราที่เงียบเหงา

สะพายปืนและมาประทับตรงบ่า

ฉันยังไม่รู้ในเรื่องราว

ฉันอาจจะต้องปวดร้าว

และยังไม่รู้ว่าจะต้องเจออะไร

เพราะในตรงที่ฉันอยู่มันช่างแสนว่างเปล่า

มีเพียงแสงเบาๆ จากดวงดาวร้อยพัน

ใช่ คืนนี้มันเหน็บหนาว

ได้แต่ภาวนาว่าฉันต้องสู้ในยามที่ฉันลืมตา

คืนที่มันมีแต่หมู่ดาว

จันทราที่เงียบเหงา

สะพายปืนและมาประทับตรงบ่า

ฉันยังไม่รู้ในเรื่องราว

ฉันอาจจะต้องปวดร้าว

และยังไม่รู้ว่าจะต้องเจออะไร

เพราะในตรงที่ฉันอยู่มันช่างแสนว่างเปล่า

มีเพียงแสงเบาๆ จากดวงดาวร้อยพัน

ใช่ คืนนี้มันเหน็บหนาว

ได้แต่ภาวนาว่าฉันต้องสู้ในยามที่ฉันลืมตา