คุณกำลังค้นหา เพื่อ ชีวิต หนี้ หรือไม่ หากเป็นเช่นนั้นโปรดดูที่นี่.

อย่าหนี – Rapper Tery – เพื่อ ชีวิต หนี้.



เพลง : อย่าหนี ศิลปิน : Rapper Tery เรียบเรียงดนตรี : [RPTBeats] x E_YENstudio คำร้อง/ทำนอง : Rapper Tery / ณัฐพงษ์ หอมเทียน Recorded/Mastered by E_YENstudio ….

คุณดู เพื่อ ชีวิต หนี้ เสร็จแล้ว หากต้องการดูข้อมูลเพลงเพิ่มเติมสามารถรับชมได้ที่นี่: Popasia.net.
คุณสามารถค้นหาเพลงดีๆเกี่ยวกับชีวิตได้ที่นี่: ดูเพิ่มเติมที่นี่

การค้นหาที่เกี่ยวข้องกับ เพื่อ ชีวิต หนี้.

[vid_tags].

รูปภาพที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อ เพื่อ ชีวิต หนี้.

 เพื่อ ชีวิต หนี้

ขอแสดงความนับถือ.

33 thoughts on “อย่าหนี – Rapper Tery – เพื่อชีวิต

  1. Rapper Tery [Official] says:

    เนื้อเพลง

    อย่าหนี – Rapper Tery

    สะพายกระเป๋าออกจากบ้านมากลางดึก

    มีไฟทางและแสงสว่างส่องผ่านเสื้อผ้ามาตามตึก

    เด็กน้อยหนีออกจากบ้านช่างไร้เดียงสาผจญภัย

    กลัวเพียงอย่างเดียวคือไม่ได้ไปจากที่ที่ไม่มีความสุข

    มีน้ำมาหนึ่งขวด มีเงินมาห้าสิบ

    ฝรั่งอีกหนึ่งลูก เผื่อว่าข้าหิวให้ข้าหยิบ

    เสียงเพิ่งแตกหนุ่ม มันเลยวัยที่น่าหยิก

    เด็กน้อยเดินไปข้างหน้าแล้วก็เดินไปข้างหน้าอีก

    ก้าวขี้นสองแถวจากบางปูใหม่น้ำตาก็ไหลนองที่หน้า

    ไม่มีจุดหมายสุดสายปากน้ำก้าวขึ้นรถเมย์สายยีบห้า

    รู้สึกอิสระเหมือนกับคาวบอยกระโดดขี่ม้าร้องฮิ๊ฮ่า

    พรุ่งนี้ขอแค่มีที่ให้นอนมีข้าวให้กินก็พอกูยอมเป็นขี้ข้า

    ตามองไปนอกหน้าต่างหัวใจไร้จุดหมาย

    ชีวิตยังไงก็ได้หลังจากรถเมย์ไปสุดสาย

    เข้าเมืองคนเดียวครั้งแรกด้วยวัยประมาณสิบสี่ปี

    เห็นโสเภนีพิงต้นมะขามสนามหลวงเป็นจุดขาย

    เดินผ่านกลาโหมเห็นปืนใหญ่เขียวไปยันโคน

    ไม่รู้คนที่สวนทางกันคนไหนดีคนไหนโจร

    เด็กน้อยร้องเพลงเบาเบาพึมพำเพื่อให้ในหัวมันจรรโลง

    เข้าตรอกออกซอยเด็กน้อยบังเอิญมาโผล่หัวลำโพง

    เห็นคนไร้บ้านมากมายนอนเรียงกัน

    เห็นลูกหมาจรจัดเด็กน้อยไปนอนอยู่เคียงมัน

    หมดแรงจะก้าวต่อไปเอาไว้พรุ่งนี้ค่อยไปต่อ

    พรุ่งนี้จะซื้อตั๋วรถไฟเพราะสุดสายรถเมย์แม่งยังไม่ไกลพอ

    ไม่รู้ ฉันไม่รู้ ว่าฉันต้องเดินไปทางไหน

    ไม่รู้ ฉันไม่รู้ ว่าฉันต้องเดินไปทางไหน

    ที่รู้คือฉันต้องไป ฉันต้องไป ไปให้ไกลก่อน

    ที่รู้คือฉันต้องไป ฉันต้องไป ไปให้ไกลก่อน

    ไม่รู้ ฉันไม่รู้ ว่าฉันต้องเดินไปทางไหน

    ไม่รู้ ฉันไม่รู้ ว่าฉันต้องเดินไปทางไหน

    ที่รู้คือฉันต้องไป ฉันต้องไป ไปให้ไกลก่อน

    ที่รู้คือฉันต้องไป ฉันต้องไป ไปให้ไกลก่อน

    เช้ามาเด็กน้อยเปิดขวดน้ำกินรินล้างหน้าและล้างตา

    สะพายกระเป๋าปัดเสื้อผ้าเศษฝุ่นเศษดินที่ค้างคา

    หยิบฝรั่งมากินประทังไปสองสามคำค่อนข้างฝาด

    เงินไม่พอซื้อตั๋วรถไฟเลยไปขอวินมอเตอร์ไซค์มาห้าบาท

    ขบวนที่จะออกไวที่สุดปลายทางคือกบินทร์บุรี

    ซื้อตั๋วขาไปถึงแม้ไม่รู้มันคือที่ไหนก็ตามที

    เด็กน้อยหลับไปก่อนตื่นขึ้นมาเห็นคนเดินลงเกือบหมดขบวน

    เหมือนการชักชวนให้ตามลงไปสถานีปราจีนบุรี

    เป็นครั้งแรกที่ไปไม่ถึงจนสุดสาย

    แต่สิ่งที่ยังเหมือนเดิมคือยังไม่มีแม้จุดหมาย

    เด็กน้อยเดินไปข้างหน้าจนคนและบ้านและตึกหาย

    เหลือเพียงถนนที่ทอดยาวที่ไม่รู้ว่ายาวไปถึงไหน

    พอคิดจะหาเสบียงก็ได้ยินเสียงมอเตอร์ไซค์

    เขาเลยไปจอดข้างหน้าแล้วทำทีท่าว่าสงสัย

    เขาถามจะไปไหน ให้เขาไปส่งไหม

    เด็กน้อยตอบว่าไม่รู้ รู้แค่จะหนีไปให้ไกล

    เด็กน้อยขึ้นซ้อนรถเขากับคราบน้ำตาที่ฟ่าจาง

    ตอนลมปะทะมันแสบหน้าเพราะแดดมันเผาจนหน้าบาง

    เขาบอกมันอันตรายรู้ไหมเป็นเด็กมาเดินอยู่ข้างทาง

    เดี๋ยวพาไปส่งที่วัดละกัน ข้างหน้ามีวัดชื่อบางคาง

    เด็กน้อยเล่าเรื่องทั้งหมดให้พระฟังน้ำตาก็ไหลริน

    ท่านลูบหัวด้วยความเมตตาหาข้าวหาปลามาให้กิน

    ถ้ายังไม่อยากกลับบ้านก็อยู่กับฉันไปก่อนละกัน

    แต่อยู่ที่นี่ต้องตามไปบิณฑบาตเช้ามืดตื่นให้ทันนะ

    ยิ้ม ฉันได้ยิ้ม ฉันทำมันได้อีกครั้ง

    ยิ้ม ฉันได้ยิ้ม ฉันทำมันได้อีกครั้ง

    เด็กวัด ฉันเป็นเด็กวัด และฉันโอเคกับที่เป็นอยู่

    เด็กวัด ฉันเป็นเด็กวัด และฉันโอเคกับที่เป็นอยู่

    ยิ้ม ฉันได้ยิ้ม ฉันทำมันได้อีกครั้ง

    ยิ้ม ฉันได้ยิ้ม ฉันทำมันได้อีกครั้ง

    เด็กวัด ฉันเป็นเด็กวัด และฉันโอเคกับที่เป็นอยู่

    เด็กวัด ฉันเป็นเด็กวัด และฉันโอเคกับที่เป็นอยู่

    (อ่านต่อด้านล่าง)

ใส่ความเห็น