หมวดหมู่ของบทความนี้จะพูดถึงกลอน พ่อ หากคุณกำลังมองหากลอน พ่อมาถอดรหัสหัวข้อกลอน พ่อกับPopAsiaในโพสต์สรภัญญะ กลอนพ่อหม้ายใจทรามนี้.
สารบัญ
ภาพรวมของเนื้อหาที่เกี่ยวข้องเกี่ยวกับกลอน พ่อในสรภัญญะ กลอนพ่อหม้ายใจทรามอย่างละเอียดที่สุด
ที่เว็บไซต์popasia.netคุณสามารถอัปเดตความรู้ของคุณนอกเหนือจากกลอน พ่อเพื่อข้อมูลเชิงลึกที่มีคุณค่ามากขึ้นสำหรับคุณ ในหน้าpopasia.net เราอัปเดตเนื้อหาใหม่และถูกต้องทุกวันสำหรับคุณเสมอ, ด้วยความหวังว่าจะให้บริการที่คุ้มค่าที่สุดแก่ผู้ใช้ ช่วยให้ผู้ใช้เพิ่มข้อมูลในเครือข่ายได้อย่างแม่นยำที่สุด.
การแบ่งปันที่เกี่ยวข้องกับหมวดหมู่กลอน พ่อ
ภาพที่เกี่ยวข้องกับเอกสารเกี่ยวกับกลอน พ่อ
นอกจากการดูเนื้อหาของบทความนี้แล้ว สรภัญญะ กลอนพ่อหม้ายใจทราม คุณสามารถค้นพบบทความเพิ่มเติมด้านล่าง
แท็กที่เกี่ยวข้องกับกลอน พ่อ
#สรภญญะ #กลอนพอหมายใจทราม.
[vid_tags].สรภัญญะ กลอนพ่อหม้ายใจทราม.
กลอน พ่อ.
เราหวังว่าเนื้อหาบางส่วนที่เราให้ไว้จะเป็นประโยชน์กับคุณ ขอบคุณมากสำหรับการดูเนื้อหากลอน พ่อของเรา
กลอน พ่อหม้ายใจทราม
(บทพูด)
พี่น้องเอ่ย….ความฮักมาทางหลัง ความหลงมาทางหน้า..
เวทนากะหุ่มห่อ หาสติกะบ่พ้อ ปัญญาเจ้ากะแล่นหนี
อันความหลงว่านี้ มันปิดฮีเทิงหูตา กระทำการเวทนา
ฆ่าลูกโตกะโสเมี้ยน ลืมความเพียร ทางหลังหน้า
อันโลภะโมหะ สิทำโตให้ตกต่ำ หลงก่อกรรม โหดฮ้าย
อบายไหม้ ไปซั่วกัลป์ พี่น้องเอ๊ย…………
(บทร้อง)
บัดนี้ เราจะ ได้กล่าว ตามประวัติเรื่องราว ของพ่อหม้ายใจทราม
เมียตายป๊ะ เป็นเพราะเวรหรือกรรม เลี้ยงลูกตาดำๆ .. เช้าค่ำได้เบิ่ง-แยง.
ความฮักแพงสองหล่าลูกอ่อนน้อย บ่ตีบ่ต้อย ค่ำคล้อย ออยลูกเข้าบ่อน.
สองปีปลาย แม่ตายป๊ะออนซอน คนน้อง ญังอ่อน สองขวบปลายนั้นเป็นชาย.
อยู่ไม่นาน ฤดูการทำนา อกพ่อหม้ายเหว่ว้า บ่มีคนมาส่งข้าวงาย
ฝนตกฮำ อยู่ผู้เดียวใจวุ่นวาย ไผน้อซิมาม่าย อยากได้เมียมาอยู่นำ
พอไม่นาน ได้พบพานแม่ยอดชู้ ไปมาหาสู่ อยากมีคู่สาวทองดำ
ถ้อยวาจา เจ้าช่างมาลึกล้ำ อยากได้สาว..ทองดำ ให้ฆ่าลูก เจ้าตายก่อน
หากกล้าทำ ดำซิเอา ซ่อนบ่อน บ่กล้าอย่ามาวอน อย่ามาเว้าให้ร่ำไร
อกพ่อหม้าย ฝังจำลงในใจ มื้ออื่นเด้อสิได้ ลวงลูกไปฆ่าปล่อย
มื้ออื่นมา ได้เวลาบ่ายคล้อย เอิ้นสองลูกน้อย พ่อสิพาไปท่ง
ไปหาปลาพาไปจับปูโข่ง แล้วพาเข้าดง ไปขุดสร่างให้ลงยั้ง
ลูกอ่อนน้อยสองส่อยวอยกำพร้าแม่ , แหมดีใจแท้ๆ……..พ่อสิพาไปท่ง
ไวๆหล่าพ่อสิพาไปดง พ่อลงไปท่ง เห็นบักหว่าสีชมพู
น้องร้องให้อยากได้บักหว่า พ่อเลยบอกว่า สิพาไปเอา อยู่ในดง
บักต้องบักเค็ง เป็นโก่งโค่งโน้ง บ่อึดในดง เทิ้งบักแงวบักไฟ
เดินมาไกลป่าไม้ทึบหนา ตะวันไกล้ลับฟ้า พ่อบอกว่านั่งถ่าก่อน
พ่อขุดสร่างให้กินน้ำเด้อน้อยอ่อน ค่ำแล้วออนซอน สองบังอรก็อ่อนล้า
ขุดอยู่นาน พอประมาณกะว่า มาแม้ลูกหล่า ให้พาน้องมาลงยั้ง
ฝ่ายผู้เอื้อย พอได้ฟังพ่อสั่ง โดดลงไปยั้ง มันถ่วมหัวแล้วละพ่อ
ส่วนพ่อหม้าย โยนลูกชายลงต่อ จับบักจก ได้น้อ กะก่นดินลงใส่
ตกกระใจ เสียงน้องชายร้องจ้า เอื้อยเลยฮ้องว่า พ่อจ๋า อย่าก่นลง
เข้าตาน้อง ทั้งถมแข้งถมขา ก้อนดินถืกหน้า น้องหล่ากะล้มลง
ดึงได้แขน กะญังแข้ง ญังขา เอื้อยเลยฮู้ว่า พ่อสิฆ่าให้ตายโจ่ม
(บทลำ)
ซาวมือดึงแขนน้อง… เอื้อยกะ.น้ำตานองน่อไหลหลั่ง…..มือหนึ่งซาวใส่ฝั่ง ผลัก กะตีงบ่ได้ ดินถมไว้ ว่าพ่อน้อ สองมือนบจ้อก้อ…….วิงวอนพ่ออย่าถมลง…….. ดินเป็นผงมันเข้าตา ถมขึ้นมา ฮอดคอน้อง……เสียงน้องซายเฮฮ้อง……เอื้อยกะน้ำตานอง วิงวอนเว้าผู้เป็นพ่อ ……พ่อนางเอ๊ย….เคยฮักลูกกะด้อ เป็นหญังน้อพ่อสั่งทำ………ฝนตกฮำ พ่อเคยหาใบตองกั้ง……..ยามหลังคาเถียงนาพัง ยามฝนย้อยพ่อออยว่า……..หยับมาแม้ ลูกหล่า ฝนสิย้อยใส่หัว ยามลมแฮงเสียงฟ้าฮ้อง……พ่อยังได้เอาผ้าผืนหนาๆมาให้ห่ม…..หนาวหัวลม มาจ้าวๆ พ่อออยเข้านั่นบ่อนนอน ยามลูกเจ็บไข้ฮ้อน…พ่อแล่น ฮ่อนน้อหายา ฮักลูกปานดวงตา พ่อสังทำ น้อลงได้ มันหนักหลายดินถมร่าง…..เหมิดหนทางสิดิ้นต่อ….. แหงนขึ้นไปเบิ่งแต่พ่อ…. ก่นดินถมพังทับหน้า…..เสียงจาเว้า กะอ่อนลง กะอ่อนลง…………..พ่อนางเอ๊ย…
สาธุถูกใจค่ะเพราะว่าไม่ได้ฟังตั้งนานแล้วแต่ว่าถ้ามีตัวหนังสือพร้อมก็คงจะดีนะคะ